Stichting Vrienden Van Donkhaen

Sinds 15 jaar geeft de Stichting Vrienden van Donkhaen hulp aan gezinnen, de créche en de school van Donkhaen. Een straatarm dorpje in het Noord-Oosten van Thailand, waar landbouw op de onvruchtbare grond nog immer ploeteren is voor een schamel loontje. (gem. 250 Euro per jaar per gezin) Er is dan niet veel fantasie voor nodig, waar de mooie Thaise meiden in belanden, als de familie geholpen moet worden.

De drijvende kracht achter deze hulp is, Theo Moelee, die al 20 jaar in Thailand woont. Theo gaat om de drie maanden naar het dorp om daar financiële hulp te geven. Het benodigde geld is afkomstig van donateurs (“De Vrienden”). Dit geld wordt vanuit Nederland naar Thailand gestuurd.

Het bestuur van de stichting, (Sander de Wijs, voorzitter, Daisha Bol, penningmeester, Carin van Geijn, secretaris) en Theo Moelee werken om “niet” aan dit project. Zelfs de kosten van de bezoeken, porto, etc, worden uit eigen zak betaald. Er zijn geen bezittingen en geen schulden. Alle giften worden direct aan de mensen uitgekeerd. Met uitzondering van de donaties bestemd voor het Studie fonds. Dit is een lange termijn project, voor vooral meisjes, die door willen/kunnen leren. Hoe meer geld in het fonds, hoe meer kinderen we kunnen laten doorleren.

Deze blog is voornamelijk bedoeld om berichten, belevenissen, nieuws te delen met de Vrienden van DonKhaen. Mocht u als buitenstaander echter geintresseerd zijn geraakt in het project, kunt u altijd contact met ons opnemen via theomoelee@hotmail.com.

Met vriendelijke groet,
Sander de Wijs, voorzitter
Stichting Vrienden van Donkhaen.

Foto's van onze bezoeken zijn (voorlopig) te bezichtigen via de link http://donkhaen.hyves.nl/photos/.

woensdag 10 december 2008

Enerverend Bezoek Aan Ons Dorp DonKhaen Thailand


Wat heeft het lang geduurd voordat ik weer eens in de gelegenheid was om richting Isarn (N.O. Thailand) te vertrekken............om mijn geliefde mensen daar te ontmoeten.

Ae met Janelle


Natuurlijk weet u allemaal van de problemen en worstelingen in het Land van de Glimlach. Eigenlijk was/is er sprake van een soort mini revolutie. Verzet van een grote groep mensen, die het zat zijn om hun intelligentie nog langer te laten beledigen door “de Clans”, die al eeuwen lang dit land en de mensen uitbuiten voor hun eigen doeleinden. Corruptie op grote schaal, stemmen kopen bij de z.g. democratische verkiezingen, intimidaties, slecht onderwijs, vooral dom houden van de goedkope arbeidskrachten in m.n. de Isarn. Hier wonen 20 millioen mensen, die nauwelijks onderwijs hebben gehad. Het Hoog Gerechtshof heeft 3 regerings partijen verboden, wegens deze fraudes, maar nu al, na 1 week, blijkt dat ze nog lang niet verslagen zijn en dat we dus nog wel meer strijd tegemoet gaan. Na 20 jaar leef ik erg met hen mee, maar ik kan er niet veel aan doen. Het is hun strijd.


Dochter van Ep (2 jaar)

Wat ik wel kan doen, en nog steeds met veel plezier, is Ons Dorp helpen in het harde gevecht voor een beter bestaan. Is het niet voor hen zelf dan toch voor hun kinderen.
Ons Studiefonds werkt voortreffelijk. De meisjes die meedoen, blinken uit in wilskracht en ijver om verder te kunnen leren en zo de vicieuse cirkel te doorbreken, zoals bovenstaand geschetst.
Afhankelijk van de beschikbaarheid van donaties vanuit Nederland staan er nog ongeveer 10 meisjes te trappelen om mee te doen.
Natuurlijk bedoel ik u niet, u doet al zoveel, maar mocht u nog mensen weten, die zich aangesproken voelen om mee te doen, dan van harte welkom.

Onze Miss DonKhaen “Mot” (13 jaar)


Ik ben een beetje overmoedig, maar dat komt omdat Janelle deze prachtige uitgebreide BLOG voor de Vrienden van DonKhaen heeft gemaakt, die ik u van harte aanbeveel. Veel foto’s en teksten uit het heden en verleden en reageren kan en mag natuurlijk.
Janelle (op rondreis door Z.O. Azie) en ook Jan Jelke (van de JanJelke road) waren met mij mee gekomen naar DonKhaen en zorgden er voor, dat ik mijn routine gevoel vergat en weer enthousiast liet zien wat er allemaal al tot stand is gekomen, dankzij “De Vrienden”



Jan Jelke met Naa

De creche, de koeien en de tractors van de Rotary Enschede, de meisjes die kunnen putten uit het het studiefonds, de verbeterde huizen en vooral de wonderschone dankbare glimlach van de mensen maakten ons erg blij en een beetje tevreden.


Rotary Koeien met 1 dag oud kalfje

Vanuit een rustig Thailand wens ik u, ook namens ons bestuur en alle mensen van DonKhaen,


“Hele fijne Feestdagen en een Gelukkig Nieuwjaar”



Theo Moelee
Chiang Mai.

Archief: 02 september 2008

Hallo, alle Vrienden van DonKhaen,

Waarschijnlijk volgt u het nieuws uit Thailand met meer interesse dan de doorsnee Nederlander, omdat u nu eenmaal zelf verbonden bent met dit land via uw deelname, (sommige al vele jaren), aan onze St. "Vrienden van DonKhaen" en waarom zou ik u niet wat insite informatie geven nu ik hier toch al zolang ben en de beschikking heb over uw e-mail adres.

Hoewel de gebeurtenissen ernstig zijn, staat de Thaise volksaard er garant voor, dat deze niet tot een echte grote revolutie gaan leiden.
De nu plaatsvindende problemen steken regelmatig de kop op en hebben alles te maken met het groeien naar een volwassen democratie, wat het nog steeds niet is en ook nog wel even zal duren.
Hier zijn het vanouds "Klieks" die de macht hebben en min of meer Napels-achtig georganiseerd zijn. Eerst Godfather Thaksin en nu dus Samak.
Daarnaast is er een grote groep, (ong. 20 mil. mensen), arme onwetende boeren en die ook onwetend gehouden worden en die hun stem voor 4 Euro verkopen, zodat de opvolgende regeringen z.g. "wettig" gekozen zijn. M.i. is de enige oplossing is goed onderwijs en daar draagt u uw steentje aan bij.
Echter, er is ook een flinke intelectuele "Middengroep", die dit niet meer pikt en daar gaat de strijd nu over.
Zolang corruptie en stemmen kopen niet drastisch uitgeroeid worden, blijft het een puinhoop en als de bindende faktor, de goede Koning Bhumibol, er straks niet meer is, hij is 82, kom ik even naar Nederland, want dan is het hier helemaal niet leuk meer. Waarschijnlijk geeft de Koning eerdaags weer opdracht aan het leger om maar weer een regering te vormen en dan beginnen we weer van voren af aan.
Slecht voor het land en haar lieve, zachtaardige, tolerante bevolking.

Met vriendelijke groeten, en keep in touch...........
Theo Moelee

Archief: 17 april 2008

Hallo beste Vrienden, Bangkok, 18-4-2008.

Afgelopen dagen ben ik weer naar “Ons Dorp DonKhaen”,Thailand getogen om de 3-maaandelijkse donaties namens u te overhandigen.
Het was heet (42 g. C.) en ver. (950 km. v.v.) Maar gelukkig werd ik vergezeld door Jan Jelke de Vries, een van de eerste Vrienden van Ons Dorp, inmiddels alweer 10 jaar, en hebben we elkaar tijdens de lange tocht moed ingesproken en oude verhalen opgehaald en gefilosofeerd over de toekomst van ons project.

Soms lijkt het, dat Thailand economisch op de goede weg is, omdat de rijst prijzen op de wereld markt behoorlijk gestegen zijn en de boeren daar dus profijt van zouden moeten hebben.

Onze conclusie was echter, dat de slecht opgeleidde boeren van deze streek er niet veel mee opschieten. De veel hogere prijzen van kunstmest en pesticiden, doen het voordeel weer drastisch slinken. Naast een corrupte overheid,is er een maffia/clanachtige structuur van de politiek, die de boeren klein en dom houdt. Het stichten van krachtige coöperaties zou hierin uitkomst kunnen bieden, echter dit wordt door bovenstaande machthebbers tegen gehouden.

Conclusie voor ons projekt, we zijn nog steeds nodig. Alleen beter onderwijs helpt.


Via ons Studiefonds zijn we op de goede weg en is het nog steeds een verademing om te zien hoe onze Kids het goed doen op school. De eerste meisjes zitten tegen afstuderen aan en zij hebben zich tot flinke, slimme dames ontwikkeld.

Ik weet het, ik zou er een boek over kunnen schrijven, maar helaas ben ik niet zo’n schrijver. Veel liever zou ik u allemaal hier naar toe willen halen om “uw werk” met eigen ogen te kunnen zien………….U bent welkom………….

Archief: 16 februari 2008

Hallo, hallo, hallo, Vrienden van ons Dorp,

We (Yvonne en Theo) zijn er weer geweest en het was weer heel fijn om onze lieve mensen daar te zien en te spreken. Hoewel spreken door de taal barriere nog steeds een grote handicap en heel jammer is, want er is natuurlijk heel veel aan elkaar te vertellen.

B.v hoe Yui het vindt nu ze haar tandprothese in volle glorie komt laten zien. Haar tandjes zijn al een heel eind in de goede richting gegroeid. Prachtig gezicht en een blijde volle lach is ons loon. Weet u nog dat ze haar mond niet durfde open te doen met dat fietsenrek ?

't Ja, verder gaat alles wel z'n gangetje. Prae en Joy doen het nog steeds zeer goed op school. Mot nog even aandoenlijk en Yim is een bijzondere mooie vrouw aan het worden, een soort Miss Thailand. Wel een angstig idee in dit land, maar gelukkig gaat het met haar moeder Porn, financieel goed. Ze is met een zorgzame Engelsman getrouwd en heeft in januari een dochtertje gekregen. Helaas heb ik niet veel kontakt meer met haar en mis ik daardoor mijn tolk in het Dorp.
De drieling is nog steeds even aandoenlijk en moeder Na nog altijd arm als de mieren en zou al lang van honger zijn om gekomen, als wij haar niet geholpen hadden.

Kortom ik heb nog altijd het gevoel dat we met z'n allen heel veel punten hebben gekregen op ons Karma lijstje en een lang en gezond leven tegenmoet kunnen zien.

NB., Han heeft in een kleine oplage een brochure laten maken met wat tekst over onze Stichting, verlucht met een paar foto's. Als u daar interesse in heeft, laat mij dat dan even weten , dan sturen we er 1 op. Kan even duren, want het hele bestuur van onze Stichting, op Daisha na, bevindt zich in Thailand en de brochures zijn in Nederland.

Lieve mensen weer zeer bedankt voor uw goede gaven en tot mails of liever nog tot ziens, waar dan ook...........

LOVE,
Theo

Archief: 09 februari 2007

Sawadee Krap allemaal,

Een tussentijds verslagje van ons bezoek aan DonKhaen deze keer, omdat Daisha (penningmeester v/d Sichting Vrienden van DonKhaen), meestal omstreeks deze tijd naar Thailand komt en dan natuurlijk graag de door haar gesponsorde drieling wil zien, die ook nog jarig zijn. U heeft al veel foto’s gezien van onze fotogenieke jongedames,die nu dus 9 jaar worden. Hier maar weer een fotootje.(Bovenste rij I-Em-Ef. (IMF), mama,onder Pong en Mae, neefje en nichtje.)

Daisha had Jan-Willem meegenomen, een argeloze nieuweling uit Nederland, die voor de eerste keer in Thailand was en zijn ogen uitkeek, dus ook naar al het werk wat wij samen met u, al allemaal ter plekke hadden gedaan.Echter hij viel met zijn neus in de boter, want de 10 jaar geleden geplaatste zit-wc, in het huis van Porn, was nodig aan vernieuwing toe. Jan Willem is installateur.
Oude WC

De nieuwe wc ziet er fraai uit, helaas geen foto.
Een ander probleem waar we tegen aan liepen, is de ontdekking, dat wij, (Daisha en ik), inmiddels ook heel erg emotioneel verbonden zijn met het wel en wee van een groot aantal mensen in ons lieve Dorpje.
De man van Teng, (7 maanden zwanger), had een ernstig ongeluk met de motor gehad en lag zwaar gewond in het ziekenhuis, 100 km verderop, terwijl Noi, de zuster van Porn en moeder van Ai (15) en Carin (9, heeft besloten om niet meer bij haar huidige doofstomme man te blijven. Hij blijft dus met de twee meisjes achter in het Dorp. Gelukkig maakt Ai al deel uit van het Studiefonds en kan zich al aardig redden.
Ontroerend was het om te zien hoe de vader, die zich niet uiten kan, troost zocht bij Daisha
Maar ja, zulke dingen komen in de beste families voor, maar toch………..

De plannen om 4 meisjes naar Chiang Mai te halen, om ze bij te spijkeren in het spreken van Engels, hebben we besproken en Doewie gaat naar de tandarts om haar gebitje te laten reguleren. Met dank aan de gulle gevers.
Kortom we weten weer waar we mee bezig zijn en dankzij uw fantastische steun kunnen we weer verder bouwen aan een goede toekomst voor onze meiden.

Nel, de creche draait op volle toeren....................


Beste mensen, tot een volgende keer en groeten van ons allen uit Thailand.

Theo.

PS., Als u vragen of opmerkingen heeft, dan hoor ik dat graag…..

Archief: 16 oktober 2006

Daar gingen we weer. We, dat waren, Han van Boldrik, voorzitter van de Vrienden, Yvonne Slump, geinteresseerde, en ik, Theo Moelee, chauffeur, gids, operationeel bestuurlid, etc. Van” de Vrienden”.

Het was weer een lange rit, vanuit Chiang Mai zo’n 1200 km in 2 dagen en ook nog 500 km om onze visa te verlengen aan de grens met Burma, vervolgens door naar Bangkok, nog eens 500 km. Maar met gezellige mensen, gaat de tijd snel.
2 dagen waren we dus bij de mensen in het Dorp en hebben we uw bijdragen weer aan hen overhandigd en de blijde glimlach van de mensen in ontvangst genomen.
Ik heb het al vaker gezegd in mijn verslagen aan u, maar het gaat bijzonder goed met de mensen in Ons Dorp, dankzij de vele goede mensen in Nederland.
Op dit moment worden er 16 gezinnen gesponsord en krijgen 4 meisjes maandelijks een bijdrage uit het Studiefonds om te kunnen doorleren. 8 meisjes zijn kandidaat studentes, als ze van de high-school afkomen en de capaciteiten en de wil hebben om verder te willen leren. Het spreekt vanzelf, dat deze meisjes uiterst gelukkig zijn met de aan hen geboden kansen om de vicieuse cirkel te doorbreken, die al eeuwen lang over dit deel van Thailand ligt. Vroeg van school af,( het onderwijs is zeer matig) en aan het werk in Bangkok, geld overmaken aan de familie en jezelf opofferen.

Het Studiefonds is een betrekkelijk nieuw fenomeen in onze Stichting, omdat we op dit moment niet verder willen en kunnen met de sponsoring van gezinnen, omdat we anders een te grote organisatie worden met allerlei bijkomende kosten. Wij willen het geld echt alleen aan de mensen besteden. We doorbreken de vicieuse cirkel door beter en langer onderwijs aan te bieden aan de anders kansloze meisjes.

Joy (18 jaar) Ĕėn van de studentes, 2e jaars administratie.


“Zorgen” zijn er nog wel ! Mag ik u een paar voorbeelden geven ?

Mevrouw Na (weduwe).

Een van de eerste en meest aandoenlijke mensen, die geholpen werd, is Mevrouw Na. Weet u het nog ? Haar dochter en schoonzoon zijn overleden aan Aids.
Zij beantwoordt in feite niet meer aan de voorwaarden voor ondersteuning, omdat haar twee kleinkinderen niet meer in haar gezin zijn. Echterr zij leeft uitsluitend van het geld wat ze van haar sponsor, Han uit Nederland, krijgt. Gelukkig vindt Han het goed dat we hiermee doorgaan.

Han & mevrouw Na.......

Doewee kan niet lachen !
Kandidaat studente. Prachtig meisje, kan goed dansen en zingen, vrolijk en levenslustig. Maar..............Wij verbaasden ons erover, dat zij kans zag om te lachen met haar mond dicht, hetgeen zeer ongewoon is in Thailand, dat immers het Land van de Glimlach wordt genoemd.Na een gesprek van ons met haar moeder, was zij bereid om haar mond even open te doen en zagen wij haar gebit en dat was inderdaad even schrikken. Haar kaak is veel te klein voor haar tanden en u kunt zich voorstellen wat voor een fietsenstallng je dan krijgt. Regulatie is dan de oplossing, maar ja............dat kost ongeveer 50.000 baht (1000 €). Ga er maar aan staan als arme Thai !!



Doewee, links + zusje en mama..

Zomer-cursus.

Zoals al meerdere malen door mij aangehaald, is het onderwijs in Thailand zeer matig en één van de laagst geklasseerde in Azie. Zo’n 90 % van de Engelse leraren is niet bevoegd. Tel uit je winst in een ver afgelegen dorp. Eerdere pogingen om met computers Engelse cursussen te geven op de school van het Dorp zijn mislukt, door te geringe know-how en te weing financiēn. Ons plan is nu, om in maart-april, als de scholen vanwege de grote hitte gesloten zijn, een zomer-cursus Engels te gaan organiseren in Chiang Mai. Daar is het minder warm en krijgen de meisjes, die veelal niet verder komen dan hun Dorp ook enig zicht op wat er nog meer in hun eigen mooie land te zien is. Plan is om met 3 of 4 van de huidige studentjes te beginnen. Vrijwilligers om les te geven zijn wel te vinden en ook kunnen we wel iets met de huidige computer technieken doen. Maar ja, het studiefonds budget willen we hier niet voor gebruiken. We moeten dus op zoek naar andere bronnen !

Tot slot: “Theo met de beroemde drieling van Daisha en de befaamde Thaise glimlach”
om u namens de mensen uit het dorp, heel erg te bedanken voor uw goede gaven.
Tot een volgende keer.......

Archief: 24 augustus 2005

Lieve mensen,

Het is alweer enige tijd geleden, dat u een berichtje hebt ontvangen van uw petekinderen in Thailand, maar hier zijn we dan weer?.

Ons laatste bezoek was even plezierig als altijd en we brachten weer een grote delegatie mee. Daisha Bol, penningmeester en peet-moeder van de inmiddels beroemde 3-ling, haar partner Subiro en de fam. Pruyn, 3 mensen uit Nederland, die in Thailand op vakantie waren en mijn persoontje, om weer de drie- maandelijkse donatie, namens u, uit te reiken.
Ook in DK, is al 3-maanden, Eva, een Ned. stagiaire van een Pabo school, die er Engelse les geeft op de school van het Dorp en erg geniet van het ongecompliceerde leven op het Thaise platteland.
Iedereen was weer even blij en hartelijk met onze komst en de communicatie gaat een stuk beter dan enige jaren geleden.


Erg onder de indruk ben ik van het feit, dat Play, het oudste weesmeisje en haar jongere zusje Joy, het zo goed doen op school. Play zit in het eerste jaar van een opleiding in Accountancy en Joy loopt stage bij op het gemeente huis en wordt dus waarschijnlijk ambtenaar. Dat hadden we 8 jaar geleden ook niet kunnen vermoeden.
Dankzij de inspanningen van onze voorzitter Han van Boldrik, die samen met u, een aardig begin gestort hebben in het Studiefonds voor deze meisjes en andere lotgenootjes, gaan zij een goede toekomst tegemoet.

Nog maar weer eens een uitnodiging aan u, om, mocht u in de gelegenheid zijn, zelf te komen kijken in Thailand en mee te genieten van de dankbaarheid van de mensen.
Als u meer nieuws over het uw gezin wilt vernemen kunt u mij dit laten weten via mijn e-mail adres: theomoelee@hotmail.com en krijgt u een meer specifiek antwoord.

Met vriendelijke groeten,
Theo.
Vrienden van DonKhaen, Thailand.
PS., Op de website van Daisha is een reisverslag van Subiro gepubliceerd. Misschien leuk om te lezen. Zie http://www.toplife.nl/ Onder reisverslag 2005.

Archief: 04 november 2004

Sawadee Krap alemaal,

Ja hoor we zijn er weer geweest. Een lange tocht, dit keer. Met de auto, vanuit Chiang Mai, zo’n 1000 km. dwars door Thailand, van het Noorden naar het Noord-Oosten, door prachtige bergen, overnacht in Phisanulok in Midden Thailand.
We waren met z’n 3en. Han, een nieuwe Vriend en Toine, die 6 maanden vrijwilligers werk gaat doen in DonKhaen en mijn persoontje. Voor hen beiden de eerste keer dat ze er naar toe gingen, dus de verwachtingen waren hoog gespannen. Na 2 dagen verblijf hadden we er weer 2 supporters bij. Het Dorp was weer op zijn best. Vriendelijk en spontaan naar de 2 nieuwelingen toe, liefde op het eerste gezicht. Ook voor mij was het weer een verademing om de rust te ervaren die er uit gaat van dit Thaise plattelands dorpje, waar je even de hectische grote wereld kunt vergeten. Muziek maken, wedstrijdjes op de school, kortom een feest. U bent zoals altijd welkom om het zelf mee te maken.

Met onze Kids gaat het ook buitengewoon goed. De drieling, de drie meiden van Porn, Motje, Nieuw, Carin, Ae etc. Allemaal even vitaal en “Happy”

Han zat direct vol met vele ideeen om de meisjes te gaan helpen bij hun studie, hij is zelf leraar. T.z.t. zullen wij u graag de uitgewerkte plannen toekomen. De gedachten gaan vooral uit naar het oprichten van een lange termijn “Studie fonds” voor de meisjes. Een lang gekoesterde wens van mij, want het is en blijft de enige mogelijkheid om die mooie Thaise meiden uit de verschrikkingen van de “Vlees-industrie” te houden.

Toine lag ook direct goed bij vooral het vrouwelijke deel van het Dorp. Hij is een aardige Zeeuw, 26 jaar, net afgestudeerd en geduldig in het onderwijzen van Engels en computerkunde. Het hoofd van de school was zeer in zijn nopjes met zijn nieuwe hulp.
Trots liet deze zijn nieuw gebouwde vleugel zien, waar hij zijn computers wil neerzetten.
Het gebouw is met ouders en sponsor geld gebouwd, zonder ook maar 1 cent van de overheid. Ook de computers zijn nog in geen velden of wegen te bekennen. Er zijn 6 tweedehands computers uit Nederland onderweg, die Frank Smits van een bedrijf heeft losgepeuterd, die overgingen tot snellere comps. Nog bedankt Ben Buijs voor het regelen van het gratis transport !! N.B. De school heeft nu 750 leerlingen en 35 onderwijzers, waarvan slechts 2, die Engelse les kunnen geven.
Na uw bijdrage van de laatste 3 maanden weer aan iedereen te hebben uitbetaald, gingen wij moe maar voldaan, richting Bangkok.

OK, dit was het dan weer, groeten van ons allemaal en opnieuw weer zeer bedankt voor uw steun.

Theo.